මරු කතර නොමැති දිය
මතු කරයි පිපාසය
ඒ නමුත් නොසැලුනෙමි
ගඟුලැල්ල ලඟ නිසා
දහදියෙන් නැහැවි ගත
ගිම් පවස් බොහෝ ඇත
ඒ නමුත් නොතැවුනෙමි
පවනැල්ල සුව පතා
දුක් ගැහැට විඳී හද
පාළුවේ යවුල් වැද
ඒ නමුත් සැනසුනෙමි
සෙවණැල්ල දෙස බලා
ආලයෙන් දැවෙයි සිත
වේදනා කඳුළු මැද
ඒ කඳුළු නොසැළුවෙමි
හසරැල්ල එයි සිතා
ඒ සිහිල් ගඟුලැල්ල, සුව සදන පවනැල්ල
හැර නොයන සෙවණැල්ල හා මිහිරි හසරැල්ල
ඔබ මිසක වෙන කවුද
සොඳුරියේ හද වෙසෙන..!
No comments:
Post a Comment