මඳනල හමනු ඇත සිප ඔබ නිතරතුර
බිඟුරළ ඇදෙනු ඇත එකවර නෙළුම හැර
දහවල දුටුව හොත් ඔබ රුව මියුරුතර
හිරු ගිල නොගනු ඇත මින්මතු අවරගිර
නිරතුරු ඇසෙන විට සුමියුරු විහඟ නද
මඳමරු ගෙනන විට කුසුමෙක සුවඳ පොද
පිවිතුරු ලකල ඔබ හද ගැබ උරුම සඳ
දුක දුරු කෙරෙයි මෙන් හිරු දුටු තුසර බිඳ
මනනඳ තමර මධු රස විඳි පසුව සොඳ
සිඳුරද වුවද නොදමනු ඇත පවස සිඳ
ඇති සඳ ඔබේ මනයොනසැර පහර වැද
සුරරද විඳින දිව සැප වුව අවැසි වෙද
No comments:
Post a Comment